Założycielem marki Chopard był Louis-Ulysse Chopard (1836-1915), syn rolnika z Sonvilier, który już w wieku 24 lat szybko podbił Szwajcarię, a następnie resztę świata. Dzięki unikalnym chronometrom i zegarkom kieszonkowym, Louis-Ulysse Chopard eksportował swoje produkty nawet na dwór Carski. W XIX wieku, produkowane w Szwajcarii zegarki Chopard, dzięki znakomitym chronometrom i wysokiej jakości, zyskały reputację niezawodnych. Już na początku swojej kariery Chopard zdobył dwa bardzo prestiżowe zlecenia, stając się oficjalnym dostawcą zegarków dla «Tir Fédéral» oraz Swiss Railway Company. W owym okresie jednym z jego klientów był car Rosji Mikołaj II. Nawiązał również współpracę z wieloma skandynawskimi sprzedawcami detalicznymi, którzy sami nadawali jego zegarkom własne marki. W ten sposób zegarki Chopard wkroczyły na rynek międzynarodowy.

W Sonvilier, podobnie jak w całym szwajcarskim regionie Jury, lokalni rolnicy uzupełniali swoje skromne zimowe dochody, montując zegarki zgodnie z ugruntowanym zwyczajem, z którym zadania produkcyjne zegarmistrza były przydzielane małym, niezależnym i wyspecjalizowanym jednostkom. Komponenty byłyby następnie zbierane – w przypadku Choparda przez samego mistrza, aby następnie zostać zmontowane i dostrojone do gotowego produktu. Syn Louis-Ulysse, przejął firmę w 1915 roku i otworzył filię w pobliskim przemysłowym mieście La-Chaux- de-Fonds, która później stała się siedzibą firmy. Kilka lat później, w 1937 roku, przeniósł firmę do międzynarodowego centrum zegarmistrzostwa i biznesu w Genewie.

Paul-André Chopard (1898-1968), syn Paula-Louisa, przejął stanowisko ojca w 1943 roku. Okres powojenny okazał się być trudny, a firma która wówczas zatrudniała zaledwie pięciu pracowników, znalazła się w bardzo trudnej sytuacji. W latach 60-tych Paul-André zaczął rozważać sprzedaż swojej firmy, ponieważ żaden z jego synów nie chciał iść w jego ślady. W tym samym czasie w Pforzheim w Niemczech, Karl-Scheufele III, złotnik i zegarmistrz, syn i wnuk pary przedsiębiorców, dążył do rozwoju firmy produkującej biżuterię i zegarki ESZEHA, której był właścicielem. Zależny od dostawców mechanizmów do zegarków, rozważał zakup szwajcarskiej manufaktury. W tym celu opublikował ogłoszenie w gazetach i udał się do Genewy, aby spotkać się z potencjalnymi dostawcami. Ostatniego dnia swojej podróży skontaktował się z Paul-André Chopard. Karl Scheufele wiedział od razu, że znalazł to czego szukał, a 30 min. później została między nimi zawarta umowa. W 1957 młody Karl poślubił Karin Ruf, której ojciec, Fritz Ruf, był dynamicznym przedsiębiorcą i okazał się silnikiem napędowym sukcesu młodej pary.

Przejęcie manufaktury Chopard dało złotnikom z Pforzheim możliwość dołączenia do znakomitego kręgu największych szwajcarskich zegarmistrzów. Dzięki swojej handlowej przenikliwości i pasji do podróży odziedziczonej po ojcu i dziadku, Karl Scheufele III wyniósł Chopard z letargu i zbudował imperium. Spadkobiercy rodziny Scheufele Chopard są jednymi z ostatnich posiadaczy rodzinnych firm zegarmistrzowskich i jubilerskich. Od lat 80-tych dzieci Karla i Karin, Caroline i Karl-Friedrich, brały aktywny udział w funkcjonowaniu firmy. Caroline i Karl-Friedrich obecnie zarządzają firmą Chopard. Każda z nich pokazała swoją niezależność: Caroline Scheufele, która jest odpowiedzialna za kolekcje damskie, rozwinęła sekcję biżuterii, a później dział biżuterii luksusowej, podczas gdy jej brat Karl-Friedrich, który zarządzał kolekcjami męskimi, w latach 80-tych opracował zegarki sportowe oraz zadecydował o stworzeniu Manufaktury Chopard w Fleurier, która produkuje mechanizmy L.U.C. od lat 90-tych XX wieku.